Enerjim Akmıyor
Beni bu boşluklar mahvediyor
İçimde öyle çok enerji ve potansiyel taşıyorum ki
O kadar çok şeye hevesleniyorum
Her şeyi yapmak istiyorum
Harekete geçmek istiyorum
Hayatımda değişiklik yapmak istiyorum
Değişimi fark etmek istiyorum
Ama tıkanmış gibiyim
Enerjim akmıyor
İlerleyemiyorum
Nereye dönsem duvarlar çıkıyor
Kolayca vazgeçiyorum
Trafikte kalmış gibiyim
Varmak istediğim yere
Varmak istediğim yere
Hızlıca ulaşmak istiyorum
Ama milim milim ilerlemekten
Çok sıkıldım
Potansiyelimin öylece bekleyerek yok olmasından
Hiçbir şey yapamıyor olmaktan
Çok boş vaktim var
Ama param yok
Özgüvenim yok
İmkanım yok
Korkuyorum adım atmaya
Düşmekten korkuyorum
Geri dönememekten korkuyorum
Korkularım beni ilerlemekten alıkoyuyor
Enerjimi kullanılabilir hale dönüştürmem lazım
Üretmeden yaşayamıyorum
Boğuluyorum sanki
Stabil yaşam tarzı bana göre değil
Benim her gün ama her gün ilerlemem lazım
Nasıl yapabileceğimi bilmiyorum
Kendimden beklentim o kadar yüksek ki
Ne yaparsam yapayım
İçimdeki kontrolcü gücü memnun edemiyorum
İşe yarar hissetmek istiyorum
Günün sonunda yorulmuş olmayı seviyorum
Geri planda kalmayacağım
Gerekirse bilginin kölesi olacağım
Çok çalışacağım
Lisede de benzer bunalımlara girmiştim
Sınavlar yoğun değildi
Sıkı çalışmama gerek yoktu
Ara sınıflardayken inanılmaz bir boşluğa düşüyorum
Hedeflerim kayboluyor sanki
İzin vermeyeceğim ipin ucunu kaybetmeme
Sıkı tutunacağım ve yükseleceğim
Hiçbir şey umurumda değil
Ben sadece çok çalışacağım
Çünkü sadece çalıştığımda iyi oluyorum
Kimin ne dediği umurumda değil
Ben sadece çok çalışacağım
0 yorum: